johntitulaer.reismee.nl

Aktie KIKA

Beste allemaal,


Na een paar weken met dit mooie weer in Nederland gekampeerd en gefietst te hebben heb ik de eindstand van de actie van mijn fietstocht naar Santiago.


In totaal is een bedrag van € 1.935,50 op de bankrekening gestort. Daarnaast is er voor ik aan mijn tocht begon een actie in de Amstelhof geweest met collectebussen en de verkoop van KIKA-beren.


In de collectebussen zat € 55,-- en aan KIKA-beren is voor € 172,60 verkocht.


Hiermee komt het totaal bedrag voor KIKA op:

€ 2.163.10


Alle gulle gevers wil ik hiervoor namens KIKA hartelijk bedanken.


Dit is voor al mijn volgers de afsluiting van mijn tocht en mijn berichtgeving hierover, maar in mijn gedachten zal ik deze voor mij erg mooie tocht nog vaak herbeleven.


Hartelijke groet en nogmaals bedankt,


John.

Dag 38 t/m 46 Santiago - Finesterre -Uithoorn

Afstand: 119,0 km Totaal: 2896,4 km Gemiddelde snelheid: 14,6 km


Fietstijd: 8 uur 15 min. Max. snelheid: 61,4


Route: Santiago de Compostela – Cabo Finesterre


Toen ik dinsdagmorgen naar de kathedraal ging kwam net Erik, waar ik een aantal dagen mee gefietst had het plein van de kathedraal oprijden. Was toch wel erg leuk. Hij is ook naar de albergue gegaan waar ik sliep want die was netjes en vlak bij de kathedraal.


Ik heb zowel alleen als met Erik Santiago verkend. Eerst maar eens naar de beroemde kathedraal om te kijken of tijdens de pelgrimsmis met het mans grote wierookvat zou worden gezwaaid. Je zag al snel dat het vandaag niet zou gebeuren, want er hing een soort grote eikel van brons aan het touw en dan word er niet gezwaaid. Er wordt alleen met het wierookvat gezwaaid als er voor gesponsord wordt. Dat sponsorbedrag is ca € 400,--. Als dat niet is gedoneerd wordt er niet gezwaaid. De kerk is hier dus echt wel commercieel.


Het oude centrum van Santiago is zo ongeveer een m2 kilometer groot. Het zijn allemaal smalle straatjes met hier en daar een pleintje en af en toe een eenvoudige fontein. Er is uiteraard ook veel horeca en veel terrassen. Op zich wel erg gezellig. Ik heb verschillende mensen gezien en ook gesproken die ik onderweg op mijn reis ook was tegengekomen, o.a. een japanner op de fiets die ik een keer of drie had gezien. Converseren was moeilijk want hij sprak erg gebrekkig engels.


De volgende ochtend zijn Erik en ik naar een grote overdekte markt geweest van allerlei soorten etenswaren zoals vis, vlees, worsten en hammen. Schitterend mooi. Omdat Erik in de vleesgroothandel zit, hij noemt zich zelf slager, was hij hierin erg geïnteresseerd en probeerde met enkele slagers een gesprek aan te knopen over het vlees, maar ging moeizaam. Op een gegeven moment kwam er een kelner van een restaurant met koffie en santiagokoek en die sprak redelijk engels en die heeft toen als tolk gefungeerd. Was eg interessant. We hebben gezegd dat we bij hem zouden komen eten na de pelgrims mis. We zijn na de markt en een terrasje naar de pelgrimsmis gegaan en het vat hing er. De kathedraal zat helemaal vol, waarbij heel veel mensen waren met rugzakken. De mis werd gedaan door 8 priesters. Zoveel krijg je volgens mij in Nederland niet bij elkaar. Er was een non die de volkszang leidde, maar zelf ook solo zong. Zij had eenhele mooiestem. Aan het eind van de mis werd inderdaad het vat gezwaaid. Hierbij werd door 8 man aan de touwen getrokken en het ging tot in de nok van de kerk. Een prachtig gezicht.


Hierna zijn we naar het restaurant gegaan en was zeer trendy en werkelijk goed. We hebben ons door de kok laten verrassen, en dat was voortreffelijk. Eerst een drietal voorgerechtjes, wat allemaal zeer verfijnd was en als hoofdgerecht een stukje ribbetjes van speenvarken. Voortreffelijk. Lekker flesje wijn erbij. En dat allemaal voor een prijs waar je in Nederland in een simpel eetcafé niet terecht kan.


Op donderdag zou Erik naar huis vliegen en ik ben weer op de fiets gestapt om naar Cabo Finesterre te gaan. Ik vond dat weer een heerlijk gevoel. Ik heb er twee dagen over gedaan, de eerste dag ca 80 km en vrijdag ca 40 km. Weer een hele mooie tocht met mooie bossen, riviertjes, kleine dorpjes, maar toch wel met behoorlijk klimmen en natuurlijk ook dalen. Eerst van Santiago naar beneden tot ca 50 meter en daarna 2 x een heuvelrug van ca 400 meter hoogte met tussendoor weer een dal op zeeniveau. In beide gevallen een klim van ca 8 km lang tussen de 5 en 8 %. Een km of 20 voor Finesterre had ik een mooie lange afdaling op een goede weg van ca 10 km van 400 meter naar zeeniveau. Ging heerlijk met een vaartje constant tussen de 50 en 60. Ik was rond een uur of 11 in Finesterre. Eerst een albergue gezocht, dicht bij het vissershaventje. Was prima en niet druk bezet. Tussen de middag heb ik mij getrakteerd op een visschotel van allerlei soorten schaal en schelpdieren, zowel koud als gegrild. Heerlijk en voor een voor mij onbegrijpelijk lage prijs. Er zaten gamba’s mosselen, scheermessen, inktvisringen, gegrilde stukjes inktvis en ook stukjes gegrilde gewone vis op waarvan ik niet weet wat het was, maar overheerlijk.


’s-Middags ben ik naar Cabo Finesterre gefietst ca 4 km verderop. Deze rotspunt ligtmidden in zee en is aan het eind hooguit 50 meter breed. Hij licht ca 130 meter boven de zeespiegel. Dus weer klimmen vanaf zeeniveau. De zee spoelt er echt omheen. Dit is vanuit de historie van de oude pelgrimstochten het einde van de tocht maar werd ook gezien als het einde van de wereld. Hier staat ook een paal van de santiagoroute met hierop 0 km. Dit was dus het echte eindpunt van mijn route. Ik vond dit ookwerkelijk een afsluiting voor mijzelf van mijn fietstocht en deed me toch wel wat. Ik had op dat moment op een paar kilometer na 2.900 km gefietst.


Het was mijn bedoeling om op zaterdag en op zondag weer terug te fietsen naar Santiago, maar ik zat al te twijfelen. Ik had het eindpunt bereikt en er zou een forse noordenwind zijn en die kant moest ik op en ik moest ook tegen de heerlijke afdaling van 10 km op. Er ging ‘s-nachts een soort knop in mijn hoofd om dat ik daar geen zin meer in had omdat het 0-punt was bereikt. Toen heb ik s-morgens de bus naar Santiago gepakt, fiets en bagage onder in het laadruim en om 12 uur was ik weer in Santiago.


Daar heb ik ’s-Middags mijn busticket naar Amsterdam geregeld.


Ik heb de verdere dagen nog wat door Santiago gelopen en beter bekeken en ben een paar keer bij het santiagohuis koffie wezen drinken. Dit is een soort huiskamer die aan de looproute voor pelgrims ligt en dat bemand wordt door een tweetal vrijwilligers van het Nederlandse Santiago genootschap en die pelgrims naar behoefte met raad en indien nodig daad bijstaan en gewoon ook een gezellige kop koffie aanbieden. Er was een vrijwilliger die al een aantal verschillende routes had gelopen, dus zogezegd een routinier en een die het een keer had gedaan maar erg handig op internet was voor advies in boeken van eventuele terugvluchten. Maandag morgen heb ik mijn fiets bij UPS ingeleverd en toen was ik ridder te voet. Deze zou het eind van de week bij mij thuis worden afgeleverd en dat is ook uitstekend gebeurd.


Dat wachten totdat je dinsdag weg gaat duurt op zich wel lang, maar dinsdagmorgen naar het busstation en daar ging ik in de bus van Santiago naar Rome. ’s-Avonds in Burgos overstappen in de bus van Lissabon naar Amsterdam. Op dit overstappunt kwamen wel 30 bussen samen naar allerlei Europese plaatsen. Er was een lijn van Madrid naar Hamburg en er ging een bus naar Wenen en naar Berlijn en nog andere. Best leuk om een keer te zien. Hierna was het rijden en rond 12 uur de grens met Frankrijk over. In Frankrijk heeft het de hele nacht geregend en overdag was het ook geen denderend weer. Woensdagavond om ca half negen was ik in Amsterdam, waar Hilly, Kees en Roy mij kwamen ophalen en toen ik thuis kwam zaten de schoondochters en kleinkinderen er. Erg fijn om na deze mooie tocht weer thuis te zijn.


Dit was het laatste reisverslag van mijn tocht waar ik zeer van genoten heb en die ik zie als een bijzondere ervaring in mijn leven. Ik heb ook erg genoten van alle lieve, fijne, enthousiaste reacties van meer dan 120 volgers en ik heb in totaal meer dan 300 reacties gehad. Ik heb meer dan 600 foto’s op mijn site gezet. Ik vind het fijn dat mijn reisverslagen door zoveel mensen gelezen zijn en dat zij er in het algemeen van genoten hebben. Ze kwamen recht uit mijn hart en waren een verslag van mijn pure reisbeleving.


Nu nog even over de KIKA sponsoractie. Op dit moment is er € 1.670 sponsorgeld op de rekening binnengekomen. Daarbij moet nog de actie in de Amstelhof worden op geteld die ca € 225 heeft opgebracht. In totaal bijna € 1900. Een prachtig bedrag.


Hiervoor zeg ik alle gulle gevers namens KIKA hartelijk dank.


Het is voor mij helaas niet mogelijk om iedereen persoonlijk te bedanken, waarvoor ik begrip vraag.


Ik wil de rekening 49.02. 56.783 nog een dag of 10 openhouden voor de mensen die nog willen sponsoren voor dit prachtige doel waarna ik het eindbedrag aan KIKA zal overmaken. Daarna zal ik op deze site het definitieve eindbedrag bekendmaken.


Nogmaals hartelijk dank voor alles.


John

Dag 37 24 juni 2013 Melide - Santiago de Compostela

Afstand: 64,6 km Totaal: 2777,4 km Gemiddelde snelheid: 14,7 km


Fietstijd: 4 uur 24 min. Max. snelheid: 59,2


Route: Melide.- Arzua – Touro – Arins – Santiago de Compostela


Vanmorgen heb ik me voor het eerst verslapen. Ik wilde tijdig op de fiets zitten om op tijd in Santiago te zijn, maar werd pas om kwart voor acht wakker. Zat om half negen op de fiets en ging in een barretje ontbijten. Toen ik daar zat kwam Jort binnenzetten. Jort had ik gisteren al ontmoet, maar stopte na 100 km terwijl ik nog verder wilde. Jort is 26 en afgestudeerd geneeskunde. En gaat zich specialiseren in endocrinologie in het AMC. (endocrinologie heeft te maken met diabetes). Is natuurlijk heel toevallig en bijzonder hem zo op mijn laatste dag van mijn reis te ontmoeten. We hebben de hele ochtend samen gefietst. En rond het middag uur wilden we allebei alleen verder om zelf Santiago te verwerken.


De route was prachtig, groen, zeer heuvelachting met diverse forse klimmen van 7 tot 10 %, dus geen appeltje eitje. Omdat dit de laatste rit was was dit eigenlijk in de braines best zwaar.


Op een afstand van ca 5 km in Arins zag ik voor de eerste keer de torens van de kathedraal. Dat doet je toch wel wat.


Het binnenkomen van Santiago is voor fietsers niet mooi. Je moet een beste klim maken door een buitenwijk zonder uitstraling en dan ineens steil omhoog door een paar oude straatjes en dan kom je voor de muren van het oude centrum. Ik ben eerst een slaapplaats gaan zoeken en heb die gevonden in een prima particuliere albergue en kijk vanuit het raam zo uit op de kathedraal. Nog geen vijf minuten lopen.


Als je daarna naar het plein voor de kathedraal loopt gaat er wel wat door je heen, want je bent bij je doel. Op hetzelfde moment kwam Jort er aan lopen en dat was best apart. Na een kwartiertje kwam ook Frits met zijn vrouw aan lopen. Frits had ik al op de derde dag van mijn reis bij Geraardsbergen ontmoet en onderweg ben ik hen of de begeleiders een aantal keren tegengekomen of hebben we elkaar gespot. Hij fietste met een vrouw en werd door zijn vrouw en haar man begeleid met camper en caravan.


Na aankomst ben ik naar het pelgrimsbureau gegaan en heb mijn compostolaat gehaald. Hier wordt je aan vier balies tegelijk geholpen en heb er een kwartiertje over gedaan, maar ik heb het binnen.


Ik ben aan het eind van de middag nog naar het Holland (Heineken) pelgrimhuis gegaan voor informatie, maar zij stonden op punt van sluiten. Ben ’s-Avonds nog met Jort wezen eten en die gaat morgen weer verder naar Cabo Finesterra.


Ik heb vandaag geen verhalen over geschiedenis van plaatsjes, omdat ik voldoende heb met het bereiken van mijn doel, SANTIAGO.


Mijn eerste indrukken van Santiago zijn indrukwekkend, maar je moet wel even door het toerisme heen prikken. Ik blijf tot donderdag in Santiago en ga dan, als het weer goed is nog als toegift naar Cabo Finesterra en eventueel Murcia dat 30 km verder ligt.


Als ik Santiago beleefd heb zal ik dat nog vertellen, maar de geschiedenis van Santiago is zo veel omvattend dat ik graag naar internet verwijs.


De officiële afstand van deze tocht is 2530 km en ik heb met omfietsen en verkeerd rijden 2777 km gefietst. Absoluut niet erg. Ik had een planning van 75 km per dag en zit daar over de hele tocht 2 km onder. Ik was nl. uitgegaan van een gemiddelde van 75 km per dag inclusief rustdagen etc, waarvan ik er twee heb genomen i.v.m het weer.


De eerste 10 dagen was het weer van goed tot slecht tot redelijk en daarna is het beduidend beter geworden naar lekker met een korte dip voor de Pyreneeën en daarna van lekker tot heet en weer lekker. Wel, vooral in Spanje, overwegend wind tegen van zeer matig tot fors. Waar het weer heeft tegengezeten ben ik al vergeten en heeft absoluut geen negatieve invloed op mijn tocht.


Dit is mijn tocht geweest met het einddoel Santiago, wat een geweldige tocht is geweest. Een en al intense indrukken en prachtige ontmoetingen en ook weer afscheid nemen wat ook goed is.


Ik wil iedereen die mijn site gevolgd heeft bedanken voor zijn belangstelling en zijn berichten. De reacties zijn voor mij overweldigend geweest.


Ik ga nu Santiago beleven en ervan genieten in zijn bijzonderheid.


John

Dag 36 23 juni 2013 Triacastela - Melide

Afstand: 85,6 km Totaal: 2712,8 km Gemiddelde snelheid: 14,3 km


Fietstijd: 5 uur 59 min. Max. snelheid: 57,7


Route: Triacastela (665) – Samos ( 550) – Sarria (440) – Portomarin (350) – Ventas de Naron (720) – Ligonde (625) – Palas de Rei (570) – Melide.


Heb vannacht heerlijk geslapen in een particulier albergue. Heb dat nu al enkele keren gedaan want ze zijn meer aanwezig als in het begin van de route in Spanje. Met 4 man op een kamer, een Fransman uit Versaille, twee Spanjaarden uit Madrid en Barcelona.


Om een uur of acht eerst ontbeten in de naastgelegen bar en daar zaten ook drie duitsers op de fiets. Een echtpaar uit Frankfurt en een man uit Flensburg, tegen de Deense grens aan. Die is daar vertrokken en zo via Hannover, Kassel, Frankfurt, bij Mulhouse Frankrijk in zo dwars doorsteken richting Veselay en toen op de Pyreneeën aan endaarna dezelfde tocht gereden als ik. Ben hem nog niet eerder tegengekomen, maar was inmiddels zeven weken onderweg en had 3700 km gereden. Hij was van mijn leeftijd en werkte dus ook niet meer.


De tocht vandaag varieerde heel erg in hoogte Hij verliep helemaal tussen de 350 en 800 meter, maar er was nergens een vlak stuk, en volgens de routebeschrijving heb je in dit gedeelte van de tocht veel hoogtemeters te verwerken. Als ik het globaal tel kom ik boven de 1000 uit, en gisteren de Cebreiro was de klim ca 700 hoogtemeters. Het was wel een prachtige tocht want na de Ceibreiro kom je in Galicie en de weersomstandigheden zijn daar duidelijk anders. Door meer regen is het landschap mooi groen, en dan geven de heuvels een heel ander aanzicht als het vorige stuk van de route.


En nu het stukje geschiedenis.


Er heeft iemand op mijn website gevraagd hoe ik dat allemaal weet. Ik weet het niet, zuig het ook niet uit mijn duim, maar in mijn routeboek staat van iedere plaats die enige geschiedenis heeft een aantal zaken beschreven. Ik pak hier enkele onderdelen uit die ik leuk vind en probeer daar ook foto’s bij te maken als ik het tijdens mijn tocht kan ontdekken, maar ik mis absoluut ook dingen. Ik vind dat niet alleen voor mezelf leuk, maar ook voor al mijn enthousiaste volgers.


Samos is een schitterend plaatsje in een dal met een ontzettend mooie en grote Monasterio San Julian de Samos. Het enorme gebouwencomplex met indrukwekkende barokgevel heeft veel branden meegemaakt. Na een brand in 1951 is uitgebreid gerenoveerd. Er zijn delen die dateren uit de 11e en 12e eeuw, maar het werd reeds in de 6e eeuw gesticht door ascetische Koptische kluizenaars. Het is een van de oudste kloosters in Spanje. Sedert 960 werden er in deze Monastrio pelgrims opgenomen, en nu is er nog een kleine albergue die door de paters wordt beheerd. In Samos staat ook een kleine kapel uit de negende eeuw opgetrokken uit leisteen met een enorme cipres er tegen aan. Deze cipres schijnt wel 1000 oud te zijn.


Sarria ben ik alleen doorheen gefietst en vond ik een saai provinciestadje met flatgebouwen. Ik heb niets van het oude centrum gezien, maar het in de geschiedenis wordt al de St Jacobskerk in 1094 genoemd.


Portomarin is een nieuw stadje dat is ontstaan doordat het oude stadje ten prooi is gevallen aan een stuwmeer, dat in 1962 is ontstaan. Bij laag water, en dat was nu kan je nog enkele pilaren van het oude stadje boven het water zien uitsteken. De mooiste gebouwen zijn indertijd steen voor steen afgebroken en weer in het nieuwe stadje opgebouwd. Zo ook de vierkante 12 eeuwse kerk van St Nicolas. Er zijn ook twee paleizen uit de 16e eeuw zijn weer herbouwd.


Ventas de Naron heeft maar enkele huizen en twee leuk aandoende albergues, maar ik ben toch doorgereden want ik wilde dichter bij Santiago zitten. Dit plaatsje is toch belangrijk geweest in de geschiedenis want in 820 is er een veldslag uitgevochten tussen de Moren en de Christenen.


Bij Ligonde, ook een plaatsje van een paar huizen staat naast een oude eik een oud verweerd bijzonder kruis met het jaartal 1671 er op. Het heeft een hele bijzondere afbeelding, aan de ene kant staat Christus afgebeeld en aan de andere kant Maria met haar dode zoon.


In Lebreiro, valk voor Meride, werd aangegeven dat er een albergue was, maar na informatie bij een oud spaans mannetje bleek die gesloten te zijn. Ik moets gewoon rechtdoor en kwam toen over middeleeuwse brug over de Rio Seco ( ter breedte van een flinke sloot) waarbij ook het plaveisel uit die periode is bewaard.


Aan het begin van Meride was een 14 dagen geleden geopende pariculiere albergue, die er prima uit ziet, met zelfs een biertje uit de tap (ben ik nog niet tegengekomen).


Dit is mijn voorlaatste dag voor Santiago. Daar hoop ik morgen in het begin van de middag aan te komen, en dat doet met toch wel wat. Hoe ik het einde van mijn trip verwerk merk ik morgen wel, maar raar vindt ik het wel. Ik hoop morgen mijn voorlopig laatste verslag op mijn site te kunnen zetten.


Ik wil nu alvast iedereen bedanken voor zijn reacties want die hebben mij ontzettend goed gedaan, maar zal de komende dagen zeker mijn site nog in de gaten houden voor eventueel nieuwe reacties.


Hartelijke groeten voor iedereen en morgen is het mijn laatste trip van deze prachtige reis..


John

Dag 35 22 juni 2013 Ponferrada - Triacastela

Afstand: 89,0 km Totaal: 2627,3 km Gemiddelde snelheid: 13,0 km


Fietstijd: 6 uur 48 min. Max. snelheid: 56,5


Route: Ponferrada (540) – Cabalos (485) – Villafranca del Bierza (520) – Cebreiro (1300) – Triacastela (665)


Voor het eerst op deze tocht slecht geslapen. Ik lag op een zal met een man/vrouw of veertig, en er was één man die al om een uur of negen zo lag te snurken, het leek wel een zwaar knorrend varken en een houthakker tegelijk. De halve zaal heeft er echt last van gehad.


Ik heb de laatste dagen toch met Henk uit Almere en een Erik uit Schermerhorn opgetrokken. Erik, is een erg leuke vent en het klikte ook goed met mij en doordat we met zijn drieën waren ging het met Henk ook beter. Henk had ook wel wat moeite met mij. Kan natuurlijk. En hebben het o.a. daar ook over gehad.


Vanmorgen heb ik aangegeven dat ik alleen wilde fietsen omdat ik zo slecht geslapen had en niet wist hoe het zou gaan. Erik wilde dat ook en dus Henk moest ook alleen.


Ik heb ze onderweg nog wel gezien, maar weet niet waar Erik nu is en Henk zit in hetzelfde plaatsje als ik alleen in een andere albergue.


De tocht was prachtig. De eerste 30 km was redelijk vlak met wat glooiingen, maar na Villefranca del Bierzo begon het gestaag maar niet steil te klimmen, en er werd ook nog regelmatig wat gedaald. Vanaf ca 15 km voor de top begon het echte werk. Hellingen van 7 tot 10 % waren zeer regelmatig aanwezig. Ik had een maatstaf hoe hoog ik moest want zag regelmatig de bruggen van de Autovia en zag dan dat deze misschien wel honderd meter of meer hoger liep en daar moest ik ook naartoe en dan nog eens 200 meter hoger, want deze gaat op 1100 meter de tunnel in.


In ieder geval is het goed gegaan en toen ik boven was kreeg ik weer wat afdalingen tot 1250 meter en weer omhoog tot uiteindelijk 1335 meter. Dus als ik dat allemaal bij elkaar optel komen er zo minsten 150 hoogtemeters bij. Het toetje was een afdaling van 12 km waarvan de laatste 7 km met 7 % op een breede tweebaansweg met maar een enkele auto. Heerlijk constant rond de 50 zonder trappen, ondanks de tegenwind.


Toen ik in Triacastel aankwam was de albergue municipal vol, maar ik ben na wat zoeken in een uitstekende particuliere Albergue terecht gekomen en slaap met een Fransman uit Versaille entwee Spanjaarden uit Barcelona en Madrid op een kamer.


De plaatsjes die ik ben tegengekomen hebben weer een hele oude geschiedenis.


Cabalos is een ontzettend leuk plaatsje tussen de wijnvelden, fruitbomen en bloemenvelden. Er zijn al vondsten uit de Romeinse tijd. De huizen hebben hun eigen kenmerken met leien daken en hele ruwe stenen in de muren en ondersteunde uitbouwen.


In dit plaatsje kan je Orujo kopen, dat van druivenschillen is gestookt en een alcoholpercentage heeft van minimaal 40 %. Ik was er rond half tien, dus te vroeg om te proeven.


Villafranca de Bierza is een hoogtepunt in de Camino. In de geschiedenis komt het al voor in de Codex Calixtinus en wordt Villafranca al als etappeplaats genoemd. Er is een prachtige Santiagokerk uit 1186. Er is ook een kloosterkerk uit begin 13e eeuw en dat werd gesticht door Franciscus van Assisie.


De dorpjes in de aanloop van de Cebreiro, zoals Pereja, Trabadelo, Ambasmestas hebben allemaal grote betekenis gehad voor de Camino. Ze hadden allemaal pelgrimshospitalsgehad en als in de winter de Cebreiro dicht was van de sneeuw werden de pelgrims hier soms wel enkele maanden verzorgd. In deze dorpjes zijn grotten gevonden uit de Romeinse tijd.


Triacastela is een etappeplaats, waarvan de geschiedenis begint rond de 9e eeuw, met de bouw van een klooster met pelgrims hospital. Het was vroeger de gewoont dat pelgrims bij het verlaten van dit plaatsje meenamen uit de steengroeve voor de bouw van de Kathedraal in Santiago.


Ik zit op dit moment nog ca 150 km van Santiago af. Ik wil dat in een lange en korte dag gaan doen. Dan zit mijn fietstocht naar Santiago er op. Afhankelijk van het weer ga ik nog naar Cabo Finesterre, zo’n 200 km heen en weer.


Ik heb al meerdere keren aangegeven dat het een geweldige tocht is geweest en nog is. Vandaag was het ook weer zo’n dag die fysiek best zwaar was, maar ook zo wonderbaarlijk mooi en ik heb ontzettend genoten.


Hartelijke groeten voor iedereen en morgen gaat de rit weer verder.


John

Dag 34 21 juni 2013 Astorga - Ponferrada

Afstand: 54,9 km Totaal: 2538,3 km Gemiddelde snelheid: 14,2 km


Fietstijd: 3 uur 51 min. Max. snelheid: 59,6


Route: Astorga (870) – El Ganso (1015) – Rabanal (1150) – Foncebadon (1430) – Cruz de Ferro (1504) – Majiran (1455) – Iragopas (1515) - El Acebo ( 1150) – Ponferrada (540)


Prima geslapen en om acht uur vertrokken. Gisteravond kwam Henk samen met Erik van 41 in dezelfde albergue, en we zijn ’s-Avonds een pelgrimsmenue wezen eten. Erik is een vrolijke leuke vent die tussen twee banen door een maand aan het fietsen is van Doornik (B) naar Santiago. Vanmorgen zijn we voor een groot gedeelte opgefietst.


Meteen even koffie gehaald en ontbeten. De eerste 30 km ging langzaam omhoog tot Rabanal met stijgingen van 2 tot 5 %. Van Rabanal tot aan de Cruz de Ferro ging het met stijgingspercentages van 5 tot 10 %. Het is de hele dag fris geweest, vooral bovenop, maar mijn kleding was royaal voldoende.


In El Ganso hebben we een koffiestop gemaakt in een bar El Rancho. Was helemaal versierd met dingen die je op een ranch aantreft.


Foncebadon (1430) is s’winters onherbergzaam. Tot de jaren 80 woonder er alleen ’s-Zomers een schaapherder, maar nu is er een albergue. In de 12 eeuw stond er een 12e eeuws hospital gesticht door de kluizenaar Gaucelmo. In de 10e eeuw is er zelfs een spaans concilie geweest.


De Cruz de Ferro was heel indrukwekkend in al zijn eenvoud. Het is eigenlijk alleen een ijzeren kruis op een houen paal en het is de gewoonte dat pelgrims een steen van huis daar achterlaten als symbool. Verder is er een klein kapelletje en picknick voorzieningen. Hierna hebben we nog een stukje gedaald en weer wat geklommen en kwamen in Majarin, waar een alternatieve bar is van pioniers uit Ponferrada die zich tempeliers noemen. Het geheel is opgetrokken uit sloophout, plastic, golfplaten en meer van dat soort spul. Voor alle pelgrims is er koffie op donatie.


Hierna komt er een lange steile afdaling van ca 15 km van 1515 naar 590 meter. De snelheden lagen tussen de 40 en 60, maar er moest regelmatig goed worden bijgeremd vanwege de bochten. Anders was het beduidend harder gegaan. Een wilde ervaring. De fiets deed het prima. Uiteraard de helm op.


Het was een mooie en indrukwekkende tocht, niet alleen vanwege de natuur, het klimmen en het dalen, maar ook de sfeer en eenvoud die boven op was.


Dit was het verslag van een hele bijzondere tocht vandaag, en morgen ga ik hoogstwaarschijnlijk de Cebreiro op of over van 1300 meter.


Hartelijke groeten voor iedereen en morgen gaat de rit weer verder.


John

Dag 33 20 juni 2013 Leon - Astorga

Afstand: 64,4 km Totaal: 2483,4 km Gemiddelde snelheid: 14,5 km


Fietstijd: 4 uur 27 min. Max. snelheid: 42,6


Route: Leon - Hospital de Orbigo - Astorga


Heerlijk geslapen, ondanks de volle bedoening, maar wel vroeg wakker, want de eerst lopers begonnen even na vijven al op te staan. Dat is mij uiteraard veel te vroeg. Veel gestommel in het donker en een aantal zaklampen aan. Je slaapt toch niet meer en dus om half zeven eruit. Om kwart over zeven op de fiets. Na een stukje een ontbijt gehaald in een bar en daar kwam ik met twee dames uit Californie in gesprek. Zij doen dit jaar een stuk van de camino lopend, en hun mannen zouden het volgend jaar met de fiets gaan doen vanuit St. Jean de Port. Bij het weggaan vroegen ze of ze een foto van mij met de fiets mochten maken voor hun mannen. Uiteraard goed.


Toen ik Leon uitging ging dit uiteraard over de pelgrimsbrug, waarvoor een zeer luxe parador licht dat is gevestigd in het oorspronkelijke pelgrimshospital San Marco.


Het was erg fris, op een thermometer stond acht graden, maar de zon scheen wel, dus na een uurtje gingen de pijpen naar beneden en wat later het jasje uit. Rond de middag was het lekker fietsweer, maar niet echt warm.


Er waren wat meer heuveltjes en glooiingen, dus de klim spieren konden weer wat worden getraind. Dat is wel nodig want morgen wacht de Cruz de Ferro van 1.500 meter en ik zit nu nog op 870 meter.


De hoogvlakte waar ik de afgelopen dagen op gefietst heb is op zch niet mooi. Het intressante zijn de dorpjes, maar vooral hun geschiedenis.


Hospital de Orbigo is van oudsher een zeer belangrijk pelgrimsplaatsje met een oude pelgrimsbrug met 18 bogen over de Rio Orbigo. Deze brug is zo lang omdat de rivier erg breed kan worden bij regen en smelten van sneeuw. Midden op de brug staat een gedenkteken voor ridder Don Suero die voor zijn geliefde ridders die wilden passeren uitdaagde voor een duel.. Als dank voor zijn overwinningen schonk hij zijn halsketen aan de kathedraal van Santiago.


Astorga is een alleraardigst stadje. Ik zit er in een mooie vrij nieuwe albergue op een viet perssonsskamer met een man uit Azie en twee Spanjaarden uit Santander op de fiets die mij onderweg al een paar keren hadden gezien. Om Astorga binnen te komen is er een klimmetje van ca 100 meter van 15 %. Dus gewoon lopen. Astorga is al van voor de jaartelling een knooppunt van handelswegen en hette in de romeinse tijd Asturica. Er komen hier twee pelgrimsroutes samen: de route de Frances uit het noorden en de rute de la plate (de zilverroute) die uit Sevilla komt. De geschiedenis van deze wegen is uitgebeeld in het voormalig bisschoppelijk paleis van architect Gaudi. Er is ook een imposante kathedraal met een prachtig gebeeldhouwde toegang.


Verder zijn de “mantecada”een soort botercakeje bekend. Dit lijkt op de mattentaart van Geraardsbergen in België. Het schijnt goed voer te zijn voor fietsers.


Ik ga nu nog even de stad in om een wijntje te drinken en eventueel wat tapas te bemachtigen, want dat vind ik ook een leuke bezigheid.


Hartelijke groeten voor iedereen en morgen gaat de rit weer verder en over de Cruz de Ferro.


John

Dag 32 19 juni 2013 Mansilla de Mulas - Leon

Afstand: 47,5 km Totaal: 2418,9 km Gemiddelde snelheid: 15,5 km


Fietstijd: 3 uur 04 min. Max. snelheid: 28,3


Route: Mansilla de las Mulas (820) – via Villaverdre de Sandoval - Leon


Heerlijk geslapen, zoals gewoonlijk, en rustig aan gedaan. De lopers beginnen toch iedere morgen om zes uur wakker te worden. Ben er om zeven uur uitgegaan, toen was de grootste drukte weg, en zat om tegen achten te ontbijten. Rond kwart over acht op de fiets, en omdat het een korte tocht was rustig aan gedaan. Het was fris weer, maar geen regen. Je moest wel het nodige aan hebben in het begin. Het was op zich geen mooie tocht, kaal en geen aardige dorpjes.


Ik heb eerst een omweg gemaakt via villaverde de Sandoval omdat daar een oude monesteria zou staan. Het was voor een deel een ruïne, waarvan de kerk nog wel rechtop stond, maar ook in erbarmelijke staat was. Ik vond het zonde van de omweg.


Daarna ben ik in Leon aangekomen en naar de Albergo in het centrum van de stad gegaan. Er was ook een driesterren hotel boven, maar van sterren haaden ze in de albergue niet gehoord. Tot op heden nog niet zo’n volle bedoening meegemaakt, met 26 man op een zaal en tussen de stapelbedden ca 50 cm ruimte, maar als je je ogen dicht heb merk je er niets van. Ik heb weer een paar nieuwe nationaliteiten erbij, Ethiopie en IJsland. Maar hier ook weer in verhouding veel Amerikanen.


Leon is een voormalige koningsstad van Castilie en nu hoofdstad van de provincie Leon. In 68 voor Christus bevond zich hier al het Romeinse Legio Septina. Leon is in het begin van de jaartelling beschreven als een van de grootste Spaanse steden.


In Leon staan veel oude gebouwen, zoals kerken en kloosters, maar ook modernere architectuur is aanwezig. Zo staat er het Casa de Botines uit 1894 van de architect Gaudi.


Daarnaast is er ook een imposante kathedraal met veel kunst er in. De kathedraal heeft maar liefst 1800 m2 gebrandschilderde ramen. Omdat het donker weer was kwam er weinig licht binnen door de gebrandschilderde ramen, waardoor ik geen foto’s kon maken. .Daarnaast staat in Leon ook nog de Koninklijke basiliek San Isidoro uit de 11e eeuw die is opgetrokken op de fundamenten van een Romeinse tempel.


Het oude centrum bestaat uit een wir war van straatjes met diverse soorten winkeltjes en barretjes en restaurantjes, erg leuk om door heen te lopen. Ik heb helaas geen leuke tapas bar gevonden dus dat heb ik moeten ontberen.


Dat waren mijn belevenissen weer van vandaag, een redelijk kort verhaal, maar het was ook een korte rit, en over de geschiedenis van Leon staat heel veel op internet en als ik dat allemaal moet gaan vertellen kom ik niet in mijn bed.


Hartelijke groeten voor iedereen en morgen gaat de rit weer verder.


John