Afstand: 54,9 km Totaal: 2538,3 km Gemiddelde snelheid: 14,2 km

Fietstijd: 3 uur 51 min. Max. snelheid: 59,6

Route: Astorga (870) – El Ganso (1015) – Rabanal (1150) – Foncebadon (1430) – Cruz de Ferro (1504) – Majiran (1455) – Iragopas (1515) - El Acebo ( 1150) – Ponferrada (540)

Prima geslapen en om acht uur vertrokken. Gisteravond kwam Henk samen met Erik van 41 in dezelfde albergue, en we zijn ’s-Avonds een pelgrimsmenue wezen eten. Erik is een vrolijke leuke vent die tussen twee banen door een maand aan het fietsen is van Doornik (B) naar Santiago. Vanmorgen zijn we voor een groot gedeelte opgefietst.

Meteen even koffie gehaald en ontbeten. De eerste 30 km ging langzaam omhoog tot Rabanal met stijgingen van 2 tot 5 %. Van Rabanal tot aan de Cruz de Ferro ging het met stijgingspercentages van 5 tot 10 %. Het is de hele dag fris geweest, vooral bovenop, maar mijn kleding was royaal voldoende.

In El Ganso hebben we een koffiestop gemaakt in een bar El Rancho. Was helemaal versierd met dingen die je op een ranch aantreft.

Foncebadon (1430) is s’winters onherbergzaam. Tot de jaren 80 woonder er alleen ’s-Zomers een schaapherder, maar nu is er een albergue. In de 12 eeuw stond er een 12^e eeuws hospital gesticht door de kluizenaar Gaucelmo. In de 10^e eeuw is er zelfs een spaans concilie geweest.

De Cruz de Ferro was heel indrukwekkend in al zijn eenvoud. Het is eigenlijk alleen een ijzeren kruis op een houen paal en het is de gewoonte dat pelgrims een steen van huis daar achterlaten als symbool. Verder is er een klein kapelletje en picknick voorzieningen. Hierna hebben we nog een stukje gedaald en weer wat geklommen en kwamen in Majarin, waar een alternatieve bar is van pioniers uit Ponferrada die zich tempeliers noemen. Het geheel is opgetrokken uit sloophout, plastic, golfplaten en meer van dat soort spul. Voor alle pelgrims is er koffie op donatie.

Hierna komt er een lange steile afdaling van ca 15 km van 1515 naar 590 meter. De snelheden lagen tussen de 40 en 60, maar er moest regelmatig goed worden bijgeremd vanwege de bochten. Anders was het beduidend harder gegaan. Een wilde ervaring. De fiets deed het prima. Uiteraard de helm op.

Het was een mooie en indrukwekkende tocht, niet alleen vanwege de natuur, het klimmen en het dalen, maar ook de sfeer en eenvoud die boven op was.

Dit was het verslag van een hele bijzondere tocht vandaag, en morgen ga ik hoogstwaarschijnlijk de Cebreiro op of over van 1300 meter.

Hartelijke groeten voor iedereen en morgen gaat de rit weer verder.

John