Afstand: 89,0 km Totaal: 2627,3 km Gemiddelde snelheid: 13,0 km

Fietstijd: 6 uur 48 min. Max. snelheid: 56,5

Route: Ponferrada (540) – Cabalos (485) – Villafranca del Bierza (520) – Cebreiro (1300) – Triacastela (665)

Voor het eerst op deze tocht slecht geslapen. Ik lag op een zal met een man/vrouw of veertig, en er was één man die al om een uur of negen zo lag te snurken, het leek wel een zwaar knorrend varken en een houthakker tegelijk. De halve zaal heeft er echt last van gehad.

Ik heb de laatste dagen toch met Henk uit Almere en een Erik uit Schermerhorn opgetrokken. Erik, is een erg leuke vent en het klikte ook goed met mij en doordat we met zijn drieën waren ging het met Henk ook beter. Henk had ook wel wat moeite met mij. Kan natuurlijk. En hebben het o.a. daar ook over gehad.

Vanmorgen heb ik aangegeven dat ik alleen wilde fietsen omdat ik zo slecht geslapen had en niet wist hoe het zou gaan. Erik wilde dat ook en dus Henk moest ook alleen.

Ik heb ze onderweg nog wel gezien, maar weet niet waar Erik nu is en Henk zit in hetzelfde plaatsje als ik alleen in een andere albergue.

De tocht was prachtig. De eerste 30 km was redelijk vlak met wat glooiingen, maar na Villefranca del Bierzo begon het gestaag maar niet steil te klimmen, en er werd ook nog regelmatig wat gedaald. Vanaf ca 15 km voor de top begon het echte werk. Hellingen van 7 tot 10 % waren zeer regelmatig aanwezig. Ik had een maatstaf hoe hoog ik moest want zag regelmatig de bruggen van de Autovia en zag dan dat deze misschien wel honderd meter of meer hoger liep en daar moest ik ook naartoe en dan nog eens 200 meter hoger, want deze gaat op 1100 meter de tunnel in.

In ieder geval is het goed gegaan en toen ik boven was kreeg ik weer wat afdalingen tot 1250 meter en weer omhoog tot uiteindelijk 1335 meter. Dus als ik dat allemaal bij elkaar optel komen er zo minsten 150 hoogtemeters bij. Het toetje was een afdaling van 12 km waarvan de laatste 7 km met 7 % op een breede tweebaansweg met maar een enkele auto. Heerlijk constant rond de 50 zonder trappen, ondanks de tegenwind.

Toen ik in Triacastel aankwam was de albergue municipal vol, maar ik ben na wat zoeken in een uitstekende particuliere Albergue terecht gekomen en slaap met een Fransman uit Versaille entwee Spanjaarden uit Barcelona en Madrid op een kamer.

De plaatsjes die ik ben tegengekomen hebben weer een hele oude geschiedenis.

Cabalos is een ontzettend leuk plaatsje tussen de wijnvelden, fruitbomen en bloemenvelden. Er zijn al vondsten uit de Romeinse tijd. De huizen hebben hun eigen kenmerken met leien daken en hele ruwe stenen in de muren en ondersteunde uitbouwen.

In dit plaatsje kan je Orujo kopen, dat van druivenschillen is gestookt en een alcoholpercentage heeft van minimaal 40 %. Ik was er rond half tien, dus te vroeg om te proeven.

Villafranca de Bierza is een hoogtepunt in de Camino. In de geschiedenis komt het al voor in de Codex Calixtinus en wordt Villafranca al als etappeplaats genoemd. Er is een prachtige Santiagokerk uit 1186. Er is ook een kloosterkerk uit begin 13^e eeuw en dat werd gesticht door Franciscus van Assisie.

De dorpjes in de aanloop van de Cebreiro, zoals Pereja, Trabadelo, Ambasmestas hebben allemaal grote betekenis gehad voor de Camino. Ze hadden allemaal pelgrimshospitalsgehad en als in de winter de Cebreiro dicht was van de sneeuw werden de pelgrims hier soms wel enkele maanden verzorgd. In deze dorpjes zijn grotten gevonden uit de Romeinse tijd.

Triacastela is een etappeplaats, waarvan de geschiedenis begint rond de 9^e eeuw, met de bouw van een klooster met pelgrims hospital. Het was vroeger de gewoont dat pelgrims bij het verlaten van dit plaatsje meenamen uit de steengroeve voor de bouw van de Kathedraal in Santiago.

Ik zit op dit moment nog ca 150 km van Santiago af. Ik wil dat in een lange en korte dag gaan doen. Dan zit mijn fietstocht naar Santiago er op. Afhankelijk van het weer ga ik nog naar Cabo Finesterre, zo’n 200 km heen en weer.

Ik heb al meerdere keren aangegeven dat het een geweldige tocht is geweest en nog is. Vandaag was het ook weer zo’n dag die fysiek best zwaar was, maar ook zo wonderbaarlijk mooi en ik heb ontzettend genoten.

Hartelijke groeten voor iedereen en morgen gaat de rit weer verder.

John